Czym się różni „najlepiej spożyć przed” od „należy spożyć do”?

Prostymi słowami łatwiej byłoby określić sformułowań „dobrze by było” oraz „obowiązkowo trzeba”. Pierwsze określa, że niekoniecznie musimy przestrzegać, jednak drugie jest to naszym obowiązkiem, które koniecznie należy się podporządkować.

„Najlepiej spożyć przed”

Określa datę minimalnej trwałości produktu. Minimalnej, czyli nie ostatecznej. Jest to data, do której dobrze by było spożyć produkt, ale jeśli zjemy go po tej dacie to nie powinno się to odbić niekorzystnie na naszym zdrowiu. Po upływie tej daty produkty nie ulegają zepsuciu, a jedynie może się zmienić ich smak, konsytencja, zapach czy nawet kolor.
Najczęściej do takich produktów zalicza się m.in.: produkty zbożowe; makarony, ryże, kasze, mąki, kawy, herbaty, oleje, mrożonki, konserwy, przyprawy (np. cukier w postaci sypkiej, sól), część słodyczy, wysokoprocentowe alkohole.

Wymienione wyżej produkty możemy bez obawy spożyć po upływie daty ważności. Musimy się jednak liczyć z drobnymi zmianami, które zajdą pod upływem czasu. Wyroby czekoladowe takie jak praliny, czy tabliczki czekolady mogą pokryć się białym nalotem (jest to tłuszcz, który wytrąca się, kiedy czekolada przez dłuższy czas leży w ciepłym miejscu). Poza delikatną zmianą konsystencji, nieestetycznym wyglądem nie ma w niej niczego złego, a więc nie wpłynie w żaden sposób negatywnie na nasze zdrowie.
Nalezy jednak pamiętać, że nie ma produktów zupełnie bezterminowych, zdatność do spożycia musi się kiedyś w końcu skończyć.

„Należy spożyć do”

Oznacza termin przydatności do spożycia. Po upływie tego terminu zjedzenie produktu może odbić się niekorzystnie na naszym zdrowiu. Sformułowanie „należy spożyć do” dotyczy przede wszystkim produktów świeżych, mlecznych i wyrobów garmażeryjnych. Należą do nich produkty takie jak: świeże mięso i ryby, nabiał (jogurt, mleko), soki niepasteryzowane.

Ze względu na nieznaczną ilość substancji konserwujących lub ich brak żywność ma krótką datę ważności, którą należy bezwzględnie przestrzegać aby nie groziły nam żadne konsekwencje zdrowotne. Oznacza to więc, że powinny te produkty być spożyte najpóźniej w dniu upływu terminu ważności.

Na termin przydatności do spożycia wpływa bardzo wiele czynników np. wyżej wspomniane substancje konserwujące ale również opakowanie, w którym jest produkt oraz sposób jego przechowywania. Dlatego bardzo ważne jest, że produkty „należy spożyć do” odnoszą się tylko i wyłącznie do produktów, które są przechowywane zgodnie z zaleceniami od producenta np. świeże mięso, które trzymane jest na blacie, zamiast w lodówce może szybciej stracić przydatność do spożycia niż wskazana data na opakowaniu.

Po spożyciu takich produktów po terminie może dojść do niebezpiecznych zatruć pokarmowych, które objawiają się silnymi bólami brzucha lub nawet wymiotami i biegunką. Jest to spowodowane rozwojem chorobotwórczych bakterii, dlatego z produktami, na których widnieje napis „należy spożyć do” nie warto ryzykować i stosować się do zaleceń od producenta żywności.

Nutella

Zdecydowanie jest to słaby wybór żywieniowy. Ma ona za dużo cukru, tłuszczów i konserwantów, a za mało błonnika i związków aktywnych. 100g Nutelli zawiera 6g białka, 31g tłuszczy, 57g węglowodanów i 546 kcal. Orzechów laskowych w nutelli jest zaledwie 13% dlatego zdecydowanie lepszym wyborem niż sama nutella byłoby np. masło orzechowe. Mimo to nutella nie jest całkowicie zakazana, składowo wypada naprawdę kiepsko i jeśli już chcemy to spożywajmy niewielkie jej ilości pamiętając o produktach prozdrowotnych (zielone produkty), które zneutralizują negatywne substancje zawarte w nutelli.
Na etykiecie Nutelli możemy znaleźć szczegółowe informacje odnośnie cukru – 8,5g cukru na 1 łyżeczkę (15g). Cukier to tzw. puste kalorie. Osoby spożywające potrawy bogate w cukry mają często zaburzoną gospodarkę mineralną organizmu. Wyjątek tutaj stanowią owoce i miód, które również zawierają spore ilości cukru ale dostarczają one również do naszego organizmu wiele niezbędnych substancji odżywczych. Umiarkowane spożywanie zdrowych produktów szkodliwych nie jest szkodliwe.
Olej palmowy stosowany przy produkcji Nutelli nadaje jej kremową i delikatną konsystencję i jest to również najtańszy dostępny olej na rynku. Ciekawostką jest to, że niewiadomo, czy olej ten jest stosowany ze względu na poprawę walorów smakowych, czy też ze względu na stosunkowo niższą cenę (jeśli olej zostałby zmieniony na inny koszt produkcji w skali roku mógłby wzrosnąć nawet o 8-22 milionów!). Olej palmowy może zwiększać ryzyko chorób serca oraz przybierania na wadze. Wada tego produktu to również spowolnienie metabolizmu. Wszystko to spowodowane jest bardzo dużą ilością występujących w oleju palmowym nasyconych kwasów tłuszczowych.
Jedyne warte uwagi składniki to orzechy laskowe i kakao (mimo, że jest ich dość mało w składzie). Zawierają one dużą ilość antyoksydantów, magnezu, żelaza oraz wpływają na nasz organizm jako naturalny anydepresant.
Orzechy zawierają również duże ilości witaminy E, poprawiają pracę mózgu, działają korzystnie na pracę serca, podnoszą wytrzymałość i są polecane w profilaktyce chorób nowotworowych.
Odtłuszczone mleko bardzo szybko zyskało na popularności ze względu na niską kaloryczność, jednak z czasem coraz więcej naukowców zaczyna je oceniać jako niezdrowe. Udowodniono, że osoby kupujące produkty z obniżoną zawartością tłuszczu miały skłonności do jedzenia większej ilości jedzenia „śmieciowego” z dużą ilością węglowodanów, co sprawiło, że ludzie chcący odżywiać się zdrowo zaczynali odżywiać się coraz gorzej.

Masło orzechowe lepszym wyborem żywieniowym?

Masło orzechowe bogate jest w witaminy B, zwłaszcza B3, E oraz zawiera dość duże ilości błonnika, mimo to ma słabą proporcję kwasów tłuszczowych omega 3:6. Masło orzechowe jest również dobrym antyoksydantem (pomaga w zneutralizowaniu stanów zapalnych). Mimo to warto pamiętać o tym, aby CZYTAĆ ETYKIETY ponieważ niektórzy producenci dodają cukier lub olej palmowy.

Domowy krem czekoladowy

Przede wszystkim plusem jest to, że robimy go samemu w domu, a więc mamy świadomość tego jakich produktów używamy przy przygotowaniu go bez zbędnych dodatków i konserwantów. Zawiera wiele niezbędnych dla naszego organizmu witamin i minerałów, ma dość dużą ilość błonnika, silne działanie antyoksydacyjne i wysoki indeks sytości. Nawet jeśli sami dosłodzimy sobie nasz domowy krem to i tak mamy nad tym kontrolę i świadomość tego, że nie będzie to tak spora ilość cukru jak w przypadku Nutelli (56g/100g).
Podsumowując, jedz to na co masz ochotę, z umiarem, ale pamiętaj o swoim zdrowiu. Czytaj etykiety i wybieraj mądrze.

Przepis na domową nutellę

Składniki:
– 1 miękkie awokado
– 1 dojrzały banan
– 2 duże daktyle
– 1 łyżeczka kakao
– ok 4 łyżki wody w zależności od tego jaką konsystencję chcemy uzyskać)
– garść orzechów
(opcjonalnie miód)

Przepis:
Awokado i banana obrać ze skórki i pokroić na mniejsze kawałki. Wszystkie składniki umieścić w pojemniku blendera i rozdrobnić na gładką masę. Krem czekoladowy przełożyć do słoiczka lub pudełka z przykrywką.
Kremu można użyć do smarowania pieczywa, placuszków, naleśników, nadzienia do babeczek, dodatków do ciast i tortów.
Krem można przechowywać w lodówce w szczelnie zamkniętym pojemniczku maksymalnie 2dni.

Spożywanie surowego mięsa – wieprzowe czy wołowe?

Mięso wieprzowe i wołowe zazwyczaj w naszych domach spożywa się po obróbce termicznej – głównie ugotowane lub bardzo dobrze wysmażone.

Wieprzowina – surowej wieprzowiny kupionej z supermarketu lub innych sklepach nie należy spożywać na surowo, ponieważ jest ona niewiadomego pochodzenia. Jeśli naprawdę chcemy skosztować takiego mięsa, należy odezwać się do sprawdzonego dostawcy, u którego dostaniemy przebadane, zdrowe i z odpowiednim certyfikatem kawałki wieprzowiny. Takie mięso w marketach lub zazwyczaj w trakcie transportu może nie być odpowiednio przechowywane, dlatego też może zawierać bardzo groźne bakterie zagrażające naszemu zdrowiu lub nawet życiu.

Wołowina – surowa wołowina jest najczęściej wybieranym surowym mięsem do przygotowania dań w gronie rodzinnym lub w restauracjach. Zawiera dużo białka oraz witamin, jest dużo mniej niebezpieczna niż mięso wieprzowe – chociaż i tu nie ma żadnej gwarancji, więc w tym przypadku również należy pamiętać o zakupie ze sprawdzonego źródła. Jest głównym składnikiem tatara oraz carpaccio.

Spożywanie surowej ryby – zalety

Pierwszą z zalet jedzenia surowych ryb jest zachowanie drogocennych właściwości oraz wszelkich soli i witamin w nich zawartych, które zazwyczaj niszczymy stosując obróbkę termiczną. Do przygotowania potraw nie trzeba używać oleju, dlatego też mimo wszystko dania są lżejsze i mniej kaloryczne. Kolejnym plusem jest wspomaganie pracy mózgu. Ryba zawiera kwasy tłuszczowe omega-3, które są bardzo cenne dla naszego organizmu – należy jednak pamiętać, że możemy jedynie sięgnąć po kilka rodzajów ryb tj. łososia, śledzia czy też makrelę oraz mieć pewność, że pochodzi z dobrego źródła i nie zawiera żadnych zanieczyszczeń czy bakterii. Surowa ryba jest doskonałym składnikiem kuchni japońskiej, a szczególnie sushi, które jest najpopularniejszym daniem kraju kwitnącej wiśni.

Po czym poznać, że mięso jest świeże?

Przede wszystkim należy kupować mięso ze sprawdzonego i zaufanego źródła. Jeśli masz wątpliwości w wyborze sklepu mięsnego warto wybrać ten, który ma sporo klientów, masz wówczas pewność, że produkty są w dużym obiegu więc mięso nie leży zbyt długo na ladzie chłodniczej więc jest świeże. Drugim ważnym aspektem jest to aby kupować mięso w kawałku zamiast mięsa zmielonego, ewentualnie jeśli jest taka możliwość to poprosić sprzedawczynię, aby zmieliła je na miejscu.

Rozpoznanie świeżego mięsa nie jest takie łatwe z racji, że wielu konsumentów nie wie jak prawidłowo to ocenić.

Po pierwsze dobre i świeże mięso można łatwo poznać po kolorze. Jest to wyznacznik nie tylko odnośnie jakości mięsa ale również tego, czy mięso jest zdrowe. Świeże mięso przede wszystkim będzie miało bardzo intensywny kolor jak np. wołowina, która powinna być prawie krwiście czerwona zamiast blada czy bordowa. Mięso wołowe o bordowym kolorze z pewnością nie jest pierwszej świeżości. Świeża cielęcina powinna mieć kolor różowo czerwony, natomiast świeża wieprzowina po prostu różowy. Najczęściej po kolorze od razu widać, czy mięso jest dobre i czy zachęca do zakupu – ciemne kolory mięsa lub zbyt blade na pewno nie będą świeże. Drugie kryterium, na które powinno się zwrócić uwagę jest zapach mięsa, który jest łatwy do rozpoznania. Świeże mięso powinno mieć bardzo delikatnie kwaskową woń, natomiast jeśli zapach wydaje się słodki najlepiej odpuścić zakup. Ostatnim najważniejszym kryterium jest struktura mięsa. Jeśli jest zwarte, sprężyste i nie ma śliskiego nalotu to z pewnością jest świeże. Należy unikać mięsa, które jest miękkie.

Jak jeść surowe mięso – najpopularniejsze potrawy

Jednym z najpopularniejszych polskich dań z surowego mięsa jest tatar, czyli siekana surowa wołowina  podawana z dodatkiem surowego jajka, cebuli i czasami również z dodatkiem kiszonego ogórka i innych warzyw.

Sushi jest bardzo popularnym daniem kuchni japońskiej. Tradycyjne sushi przyrządzane jest z gotowanego ryżu z dodatkiem octu ryżowego oraz różnych dodatków takich jak: wodorosty nori, owoce morza, kawałki surowych ryb, warzyw, tofu oraz grzybów. Danie to przyciąga wiele osób z racji niesamowitych walorów smakowych jak i pięknego wyglądu – jest także zdrowe i dietetyczne. Serwowane jest jako danie główne lub przystawka.

Kolejnym bardzo popularnym daniem z surowego mięsa jest włoskie carpaccio. Do dania najczęściej wykorzystywane są bardzo cienko pokrojone plasterki surowej wołowiny jak i również cielęciny, łososia lub tuńczyka. Danie polewane jest oliwą z oliwek i sokiem z cytryny, podawane z sałatami oraz cienko pokrojonym serem. Ta potrawa nie jest traktowana jako danie główne lecz jako elegancka i wykwintna przystawka.

Ostatnimi czasy coraz popularniejsze staje się potrawa o nazwie Ceviche. Jest to danie kuchni peruwiańskiej, które składa się z surowej ryby zamarynowanej w soku z cytryny lub pomarańczy. Najlepiej nada się do tego makrela, sola oraz dorsz, a także łosoś. Podczas przygotowywania tego dania białka ryby ulegają denaturacji, czyli ryba zetnie się pod wpływem kwasu zawartego w cytrusach. Rybę łączy się z awokado, cebulą, kolendrą oraz papryczką chili, a dodatkami są ugotowana kukurydza i pieczony batat.

Jakie choroby może wywołać spożywanie surowego mięsa?

Jedzenie czerwonego mięsa na surowo może wiązać się z zakażeniem bakteriami tj. Campylobacter, Eschirichia coli, Listeria czy też Salmonella. Dodatkowo wieprzowina może zawierać pasożyty tj. tasiemiec uzbrojony lub włosień kręty. W mięsie mogą występować bardzo rzadko takie szczepy jak E.Coli 0157:H7, które produkują toksyny w przewodzie pokarmowym – bakterie te nie da się zniszczyć mrożąc mięso, natomiast łatwo giną po obróbce termicznej. Wszystkie bakterie są bardzo niebezpieczne dla dzieci, osób starszych, kobiet w ciąży i karmiących, a także dla osób z obniżoną odpornością. Mięso ryb jest najmniej trwałe, może zawierać bakterię tj. gronkowiec złocisty, która wywołuje wymioty, osłabienie organizmu oraz biegunki. Ryby zazwyczaj kupujemy w postaci mrożonej, aby uniknąć zakażenia niebezpiecznymi drobnoustrojami.

Czereśnie

W Polsce jest popularnym drzewem owocowym. Owoce czereśni zbiera się od czerwca do lipca, poza spożywaniem surowych owoców popularne są kompoty, konfitury, dżemy i nalewki. 
Czereśnie są bogate w potas, wapń, fosfor i cynk. Posiadają takie witaminy jak A, C, E oraz witaminę B. Czereśnie charakteryzują się dużą ilością substancji antyoksydacyjnych, czyli chroniących skórę i tkanki przed wolnymi rodnikami i nowotworami.

Czerwona porzeczka

Należy do rodziny agrestowatych. Pochodzi z Europy Zachodniej, w Polsce jest uprawiana na dużych plantacjach oraz często spotykana w sadach i ogrodach. Dojrzewa od czerwca do sierpnia. Przez lekką kwaskowatość nie jest zbyt lubiana surowa. Idealnie sprawdzi się w ciastach, deserach, konfiturach, dżemach itd. Robi się z niej również soki i kompoty. 
Porzeczki zawierają dużo witaminy C oraz witaminy takie jak A, B1, B2, B6, PP, E, PP. Znajdziemy w porzeczkach także żelazo, fosfor, jod, wapń, bor.

Poziomki

Poziomek jest obecnie około 50 rodzajów, szeroko spotykana jest w Europie, Azji i Ameryce. W Polsce występują trzy gatunki. Typowym gatunkiem jest poziomka pospolita, która spotykana jest często w lasach. Zbierana jest od czerwca do sierpnia. Uprawiana poziomka owocuje nawet do października. Charakteryzuje się ona dużą aromatycznością i najczęściej trafia na stoły w postaci surowej. Znajduje szerokie zastosowanie w zielarstwie, dlatego wykorzystuje się suszone liście i korzenie. Dodawana jest także do herbat oraz popularne są koncentraty z soków z poziomek. 
Zawierają one witaminy C i P oraz B1, B2, E, K. Można również w nich znaleźć sole mineralne, taniny, kwasy organiczne i kwasy owocowe.

Truskawki

Co ciekawe, powstały one ze zmieszania dwóch gatunków poziomek – ze skrzyżowania poziomki wirginijskiej oraz chilijskiej. Ceniona jest za niezwykłe walory smakowe. Polska jest jej największym producentem w UE. Sezon na ten owoc jest dość krótki i trwa od maja do czerwca, ale spotykane są także późniejsze odmiany, które zbierane są nawet i do września. Najlepiej smakuje surowa. Dodawana jest również do deserów, ciast i nabiału. Spotykane są także wina truskawkowe. Truskawki nadają się również do mrożenia.
Owoce zawierają wapń, fosfor i magnez. Te połączenie odkwasza organizm. Dodatkowo zawiera także potas, który oczyszczająca organizm. Dostarcza nam także witaminę C, A, B1, B2 oraz PP.

Brokuł

Nazywana inaczej kapustą szparagową. Należy do jednorocznych roślin kapustowatych. Pochodzi z Cypru, a popularność zdobył w starożytnej Grecji i Rzymie. Jest uprawiany m.in. w Polsce, Anglii, Francji, Hiszpanii i Włoszech. Nie występuje dziko. Polskie uprawy są zbierane od czerwca do listopada. Jego wygląd jest nazywany różą. Jadany jest na surowo, ale także częściej w postaci gotowanej, duszonej, pieczonej i smażonej. Znajduje szerokie zastosowanie od zapiekanek, dodatek do makaronów, pizzy, po różnego rodzaju dania garnkowe.
Brokuły bogate są w witaminy A, C, B1, B2 oraz fosfor, wapń, magnez i żelazo.

Groszek zielony

Pochodzi z zachodniej Azji i Kaukazu, wschodniej i południowej Europy oraz Afryki Północnej. Powszechny jest także w Polsce, a jego sezon to czerwiec i lipiec. Zjadany jest najczęściej na surowo, ponieważ wtedy ma najlepszy smak. Nadaje się również do przygotowywania zup, past i różnego rodzaju sałatek. Znajduje się on często w mrożonych mieszankach warzywnych. 
Posiada on spore ilości białka, beta-karotenu i witamin C, D, K oraz z grupy B. Jest też źródłem kwasu foliowego, sodu, potasu, fosforu, żelaza, miedzi, kobaltu, jodu, cynk oraz magnezu.

Kapusta pekińska

Rodowodem sięga Chin i Japonii, gdzie gości na stołach od V wieku. Zachodnią cywilizację podbiła w latach 30. XX wieku, natomiast w Polsce pojawiła się póżniej. Jej sezon trwa zazwyczaj od czerwca do października. Dużą popularnością cieszy się w kuchni wschodniej, jej liście służą do zawijania wieprzowiny i ostryg. Natomiast w Polsce upodobanie do niej kończy się na surówkach. 
Zwiera takie witaminy jak A, B1, B2 i C. Posiada również wapń, żelazo, cynk, potas, fosfor, magnez i kwas foliowy.

Szparagi białe i zielone

Uprawiane są obecnie we wszystkich krajach. Pochodzą z Europy Wschodniej oraz Azji Mniejszej i Środkowej. Zielona odmiana uprawiana jest w pełnym słońcu, biała wymaga jego mniejszej ilości. Sezon na nie trwa od maja do czerwca, natomiast zielone szparagi są dostępne jeszcze w lipcu. Idealnie sprawdzają się do przystawek, obiadów i kolacji. Szparagi zazwyczaj są podawane w towarzystwie szynki, grzybów, ryb i mięs. Często są również gotowane na parze i podawane z prażoną bułką tartą. 
Szparagi są niesamowitą bombą witaminową oraz mineralną. Zawierają dużo witaminy K i kwasu foliowego, posiadają także karoten, witaminy B, B2, B6, witaminę C oraz potas, wapń, sód, magnez, fosfor, fluor i żelazo.

Jakie jeszcze warzywa pojawiają się w czerwcu?

Bób, ogórki i pomidory, które odzyskują swój nieziemski aromat. W czerwcu króluje również jedyny w swoim rodzaju rabarbar, fasolka szparagowa oraz młode ziemniaczki.

Koniec sezonu na dane produkty nie oznacza, że z utęsknieniem będziesz czekać na nie rok… Doskonałym rozwiązaniem jest mrożenie (nie wszystko, ale większość można mrozić). Zrób większe zapasy w sezonie i ciesz się ich smakiem i aromatem cały rok!

Prawda jest taka, że brzuch oraz inne części ciała tak naprawdę nabierają tkanki tłuszczowej pod wpływem systematycznego spożywania nadmiaru kalorii – nie od samego piwa czy innego alkoholu wypitego raz na jakiś czas rośnie nam brzuch.

Czy piwo powoduje brzuch piwny?

Przyczyną tycia nie jest najczęściej samo piwo, ale z czym smakuje ono najlepiej? Chipsy, paluszki, burger, frytki, golonka… są to produkty, które idealnie pasują do piwa potęgując spożywane przez nas kalorie i to one tak naprawdę w większości powodują nabieranie tkanki tłuszczowej. Trzeba jednak pamiętać, że jasne piwo (500ml) to około 250-300 kcal, ciemne (500ml) potrafi mieć nawet aż 500 kcal. Należy jednak pamiętać, że nie samym liczeniem kalorii człowiek żyje – wypijając jedno piwo nie przytyjemy, zjadając jedną sałatkę nie schudniemy. Ważne jest zachowanie racjonalnego sposobu odżywiania, systematyczności, nie zapominając o ruchu, a piwo raz na jakiś czas od czasu do czasu nie zrobi nam krzywdy.

Piwo na zakwasy?

Na pewno wiele z nas słyszało o tym, że: „najlepsze na zakwasy jest piwo!”, czy to rzeczywiście prawda?
Zanim odpowiem zadajmy sobie pytanie czym tak naprawdę są zakwasy? Jest to zespół opóźnionego bólu mięśniowego, czyli ból, który towarzyszy nam kilka godzin po trenignu. Nasze mięśnie popracowały, zmęczyły się, włókna uległy uszkodzeniu więc najzwyczajniej w świecie zaczynają nas boleć mięśnie. Nasze ciało potrzebuje regeneracji, odbudowania włókna i ból znika.
Można wspomnieć, że piwo zawiera dawkę witamin z grupy b, niewielką dawkę magnezu, potasu oraz antyoksydanty. Jeśli jednak lubisz piwo i uważasz, że wspomaga ono Twoje zakwasy to nie jest to nic innego jak efekt placebo.

Czy piwo jest zdrowe?

Oczywiście, że tak! Z zachowaniem odpowiednich proporcji i umiaru. Prosty przykład – czy sport też jest zdrowy? Jeśli biegamy raz na jakiś czas z odpowiednim dystansem to jest to jak najbardziej zdrowe i korzystne dla naszego organizmu. Jednak, jeśli biegamy codziennie po 70km to czy jest to zdrowe? Jasne, że nie – podobnie jest z piwem

Czy w takim razie mogę pić piwo?

Ciężko tak naprawdę odnieść się do tego czy pić czy nie. Warto wiedzieć jednak, że piwo nikogo nie zabije, ALE pite regularnie i w nadmiarze może faktycznie powodować nie tylko problemy z wymarzoną sylwetką ale i ze zdrowiem. Jeśli jednak nie jesteś jakimś dużym fanem piwa – nie pij, jeśli lubisz – ogranicz do minimum.
Czy autorka tekstu, Pani dietetyk pije piwo? Owszem, lubię, od czasu do czasu piwa się napiję Jeśli Ty również lubisz to napij się, pamiętając o piciu z umiarem, nie dodając do tego tony przekąsek, które potrafią często być bardziej kaloryczne niż samo piwo.
A wy co sądzicie na ten temat?

Pierwsza z nich to obliczenie własnego zapotrzebowania energetycznego PPM (Podstawowa Przemiana Materii) na podstawie wzoru:
PPM dla kobiet = 8,7 x masa ciała (kg) + 826

PPM dla mężczyzn = 11,6 x masa ciała (kg) + 879

Wynik, który otrzymamy należy pomnożyć przez swój współczynnik aktywności:
siedzący tryb życia x 1,3
średnia aktywność fizyczna x1,5
Wysoka aktywność fizyczna x1,7

Otrzymany wynik daje nam CPM (całkowita przemiana materii)

Od wyniku CPM należy odjąć 10-20% energii (deficyt kaloryczny).
Makroskładniki należy rozdzielić następująco:
Węglowodany 45-55%

Białko 15-25%

Tłuszcze stanowią resztę zapotrzebowania

Drugą opcją jest po prostu zdrowe odżywianie, czyli nie najadać się do syta.

Posiłki należy skomponować tak aby znajdowało się w nich białko (mięso, ryby, nabiał, nasiona roślin strączkowych)
węglowodany złożone (makarony, ryż, kasza, pieczywo)

Warzywa i tłuszcze podchodzenia roślinnego (nasiona, olej, orzechy, pestki)
Należy starać się aby najwięcej energii przypadło w okolicy treningu, nasz organizm wówczas wykorzysta energię, która znajduje się w posiłkach.

Na wieczór należy ograniczyć jedzenie w dużych ilościach ze względu na wydzielanie się melatoniny. Ostatni posiłek w ciągu dnia powinien zawierać przede wszystkim węglowodany złożone, które pomogą nam na lepszą regenerację, natomiast białko długo się trawi obciążając nasz układ pokarmowy, nie daje to naszemu organizmowi czasu na regenerację.

Na koniec ważna rada – nie kombinuj z jadłospisem, ponieważ im bardziej złożone i udziwnione posiłki wymyślisz tym krócej wytrzymasz na diecie. Dlatego warto robić proste i szybkie potrawy jednogarnkowe, smothie, sałatki, owsianki, z piekarnika (mniej czasu spędzisz w kuchni niż na tych wymyślnych ).
Czas i ilość posiłków zależy od Ciebie jednak najbardziej optymalnym jest jeść ok. 5 posiłków dziennie w odstępach 2-3h, zawierających dużą ilość owoców i warzyw. Oczywiście nie zapominaj o odpowiedniej podaży płynów – pij dużo wody!

W razie pytań – chętnie odpowiem, doradzę. Pisz śmiało!

Rodzaje dyni

Istnieje tak naprawdę wiele różnych odmian dyni, lecz w sklepach najczęściej goszczą te cztery:

• dynia zwyczajna
• dynia makaronowa
• dynia piżmowa
• dynia Hokkaido

Oprócz tych wymienionych wyżej można dostać w sklepach również dynie dekoracyjne, które nie nadają się do spożycia. Zazwyczaj są małe, niekoniecznie pomarańczowe – częściej żółto-zielone z charakterystycznymi ogonkami.

Dynia zwyczajna

Jest najpopularniejszą dynią, którą zazwyczaj znajduje się w każdym sklepie. Można ją również łatwo wyhodować samodzielnie we własnym ogródku. Charakteryzuje się ona grubą skórą, dość trudną do obrania. Środek dyni ma w sobie dużo miąższu i pestek. Pestki można opłukać, wysuszyć i dodawać do dań obiadowych, sałatek, kanapek lub spożywać bez dodatków.
Dynię zwyczajną po obraniu i oczyszczeniu można ugotować, upiec lub udusić.

Dynia makaronowa

Jest nieco mniej popularnia w porównaniu z dynia zwyczajną, lecz dzięki swoich właściwościom równie chętnie wykorzystywana. Po przekrojeniu dyni na pół miąższ rozpada się na bardzop charakterystyczne włókna, które przypominają makaron – po ugotowaniu można wykorzystać włókna do przygotowania np. bezglutenowego spegetti lub do sałatek. Dynia makaronowa ma zazwyczaj barwę bladożółtą lub bladopomarańczową – jest jasniejsza od dyni zwyczajnej.

Dynia piżmowa

Jest dość łatwa w rozpoznaniu, wyglądem przypomina żółtobeżową gruszkę ogromnego rozmiaru. Dynia piżmowa w odróżnieniu od zwyczajnej i makaronowej ma dużo cieńszą i bardziej miękką skórkę, dzięki czemu jej obranie jest łatwe. W odróżnieiu od poprzednich jest również mniejsza, pojawia się bardzo szybko w sklepach (można ją znaleźć juz w lipcu!). Zawiera niewiele miąższu, który znajduje się wewnątrz jego szerszej części.

Dynia Hokkaido

Jest najmniejszą dynią w porównaniu z poprzednimi, na tyle, że rozmiarem nie przewyższa dużej pomarańczy, choć zdarzają się oczywiście również i większe. Charakterystyczna cecha tej dyni jest taka, że jej skórka jest jadalna – nie trzeba jej obierać, wystarczy dokładnie umyć.

Wszystkie te odmiany można znaleźć w sklepach mniej więcej od września do połowy listopada warto więc w tym czasie po nie sięgnąć ze względu na smak jak i zdrowie.

Właściwości dyni

Dynia ma zazwyczaj żółty lub pomarańczowy kolor, dzięki któremu ma dużą obecność neta-karotenu – prowitaminę A. Należy do grupy przeciwutleniaczy, aktywnie wspiera prawidłową odporność.

Niezależnie od domiany dynia ma słodki smak, dzięki temu nadaje się idealnie do dań ostrych, słonych oraz do deserów i słodkich przekąsek.

Dużą jej zaleta jest fakt, że w 100g ma zaledwie 26 kcal, więc niewiele. Sprawdzi się dzięki temu świetnie w przypadku osób, które stosują dietę.

Dynia jest ogromną skarbnicą witamin i minerałów – zawiera mnóstwo witaminy C, A, E oraz witaminy z grupy B – w tym duże ilości kwasu foliowego. Nie brakuje jej również witaminy K. Dynia bogata jest również w wiele składników mineralnych takie jak fosfor, wapń, żelazo, miedź, cynk i selen. Przede wszystkim obfituje w źródło potasu – w 100g znajdziemy aż 340 mg (to więcej niż w pomidorach, które są znane z jego wysokiej zawartości!).

Dynia dzięki swoim właściwościom wpływa bardzo dobrze na nasze zdrowie oraz układ odpornościowy. Dzięki zawartości beta-karotenu dynia dobrze radzi sobie z wolnymi rodnikami, może zapobiegać więc wystąpieniu chorób nowotworowych (rak piersi, żołądka, płuc, jelita grubego). Beta-karoten zawarty w dyni wspomaga również obniżyć podwyższone stężenie cholesterolu oraz prawidłowy wzrok. Wspiera pracę naszego organizmu, usprawnia przepływ składników odżywczych.

Dynia jest polecana również dla niemowlaków, kobiet w ciąży oraz u osób cierpiących na chorobę lokomocyjną (działa przeciwwymiotnie).

Pestki z dyni

Można je kupić w łupinkach, jak i już wyłuskane; lekko uprażone lub surowe. Można również pozyskać je samodzielnie, po czym obrać, zastępując tym niezdrowe przekąski.
Zawierają one wiele cennych wartości odżywczych. Duża zawartość cynku – są jednym z bogatszych źródełtego pierwiastka. Zawierają również witaminę E, C, tiaminę, ryboflawinę, niacynę, kwas foliowy, witaminę B6, A oraz K. Poza cynkiem zawierają również cenne minerały w swoim składzie takie jak wapń, żelazo, magnez, fosfor i potas. W pestkach dyni można znaleźć również kwasy tłuszczowe jednonienasycone oraz wielonienasycone.
Jedzenie pestek dyni szczególnie jest polecane dla mężczyzn ze względu na obecną witaminę E, która ma korzystny wpływ na płodność i produkcję oraz jakość plemników.

Dynia ma niesamowite właściwości więc warto z niej korzystać, a sezon na dynię wciąż trwa

• Refleksyjne (od jutra będę jeść 5 posiłków dziennie, będę dbała o regularność)
• Impulsywne (to ciastko wygląda tak bardzo apetycznie, muszę je zjeść!!)
• Zwyczajowe (codziennie po przebudzeniu wypijamy szklankę wody)

Najwięcej błędów w drodze do odżywiania należy najpierw rozwiązać w głowie – psychologia jedzenia

Pozbądź się sabotujących myśli
np. zjadłam kawałeczek ciasta, nie powinnam tego robić, złamałam diete. Mogę teraz dać sobie spokój, zacznę od poniedziałku bo inaczej nie ma to sensu…
Nic się nie stanie jak zjem tylko jeden kawałek, to nie koniec świata!

Zacznij nabywać w sobie umiejętność myśli wspierających, nie krytykuj siebie za małe przyjemności, zasada 80/20 jest dobrą zasadą, nie musisz jeść samej sałaty będąc na diecie!

Znajdź w sobie odpowiednią motywację i wsparcie, nie warto się od razu poddawać.

Pamiętaj też, że nie warto wykluczać całkowicie spotkania towarzyskie tylko dlatego, że jesteś na diecie.

Pozbądź się stresu – to dużo daje!

Skuteczne strategie kształtowania nawyków żywieniowych u dzieci, męża. Jesteś na diecie, a więc całą rodzina musi jeść dokładnie to co Ty? Pamiętaj, dieta nie musi być nudna, nie musisz mieć niechęć do samego słowa dieta…

Nie przejadaj się!

Masz jakieś pytania? Pisz śmiało, chętnie odpowiem

AGREST

Ma działanie moczopędne, jest stosowany w przewlekłych zaparciach. Zawiera dużą ilość luteiny.

ARBUZ

Działa przeciwbakteryjnie, chroni przed zakrzepami, wspomaga obniżenie ciśnienia. Zawiera duże ilości potasu, witaminy A i C.

AWOKADO

Obniża poziom cholesterolu, reguluje ciśnienie krwi, wpływa korzystnie na wzrok oraz układ nerwowy. Bogate źródło jednonienasyconych kwasów tłuszczowych. Duża zawartość witamin C, E, A oraz z grupy B, zawiera również dużą ilość potasu.

BORÓWKA

Działa odkażająco, zapobiega biegunkom, ma działanie moczopędne, zmniejsza stężenie cukru we krwi, wzmacnia układ odpornościowy.

BÓB

Stosowany jest przy schorzeniach nerek, wątroby i jelita grubego. Zapobiega biegunkom.

BURAKI

Wspomagają odporność organizmu na infekcje i przeziębienia, ułatwiają trawienie, obniżają ciśnienie. Zapobiegają zaparciom oraz anemii.
Zawierają duże ilości żelaza, są idealnym środkiem krwiotwóczym. Korzeń buraka zawiera witaminę C, B1, kwas foliowy, witaminę A oraz beta-karoten, dodatkowo ma dużo składników mineralnych takich jak wapń, potas, mangan, magnez, fluor, miedź oraz sód.

BANANY

Przyczyniają się do obniżenia poziomu cholesterolu, są dobre w diecie dla nadciśnieniowców.

BRUKSELKA

Ma właściwości antynowotworowe, jest dobra na płodność, polecana dla kobiet w ciąży.

CZARNA PORZECZKA

Reguluje przemianę materii, zapobiega biegunkom, łagodzi ból gardła, działa korzystnie w schorzeniach dziąseł.

CZARNE JAGODY

Mają działanie wirusobójcze, chronią przed miażdżycą, chorobami serca, udarom. Są skuteczne w przeziębieniach, powstrzymują biegunkę.

CZEREŚNIE

Wspomagają odporność organizmu, łagodzą bóle reumatyczne, obniżają poziom cholesterolu.

CZOSNEK

Przede wszystkim nazywany jest natualnym antybiotykiem. Hamuje rozwój bakterii oraz zwalcza infekcje.

CEBULA

Działa bakteriobójczo, poprawia odporność. Zawiera dużą ilość witaminy C, jest źródłem kwasy foliowego oraz błonnika pokarmowego.

DYNIA

Działa przeciwzapalnie i antynowotworowo, wzmacnia układ odpornościowy, zwalcza wirusy i pasożyty. Jest bogata w cynk i witaminę C.

FASOLA

Obniża poziom cholesterolu, wspomaga trawienie, działa przeciwnowotworowo, pomaga w utrzymaniu odpowiedniego poziomu insuliny i cukru we krwi, zapobiega zaparciom.

FIGA

Zawierają duże ilości wapnia, wspomagając tym wzmocnienie kości. Szczególnie cenione są suszone figi.

GRUSZKI

Wspomagają odporność organizmu, trawienie, pracę mózgu. Działają moczopędnie. Są pomocne w bólach reumatycznych.

GREJPFRUT

Wzmacnia układ odpornościowy, utrzymuje naczynia układu krwionośnego w odpowiedniej kondycji. Duża ilosć flawonoidów – działanie antybakteryjne, przeciwgrzybiczne, przeciwnowotworowe.

JEŻYNY

Stosowane przy przeziębieniach i infekcjach dróg oddechowych. Ułatwiają trawienie.

JABŁKA

Chronią przed zaparciami, zawałem, wzmacniają zęby, zapobiegają miażdżycy, wspomagają pracę mózgu.

KALAFIOR

Ma właściwości przeciwzapalne, jest bogaty w przeciwutleniacze, wspomaga pracę serca i mózgu.

KALAREPA

Właściwości przeciwnowotworowe, grzybobójcze i bakterobójcze. Źródło luteiny – prawidłowe funkcjonowanie wzroku. Liście kalarepty – skarbnica chlorofilu i żalaza. Jest źródłem witaminy C oraz z grupy B.

MALINY

Działa przeciwwirusowo i przeciwgorączkowo. Poprawiają trawienie, są odpowiednie na gorączkę, bóle miesiączkowe. Źródło magnezu, wapnia i żelaza.

MARCHEW

Przede wszystkim jest źródło karotenoidów. Wspomaga prawidłowy wzrok. Żródło witaminy A, B, E i K oraz z grupy witaminy B.

OGÓREK

Bogaty w przeciwutleniacze, przeciwnowotworowy. Działa moczopędnie – zalecany w chorobach nerek oraz infekcjach układu moczowego. Zawiera błonnik pokarmowy.

POMIDOR

Zmniejsza ryzyko zawału serca, wspomaga trawienie, wzmacnia odporność. Neutralizuje wolne rodniki. Zapobiegają miażdżycy, działają antynowotworowo, działają moczopędnie. Duża zawartość witaminy C, PP, K oraz z grupy B. Zawierają również dużą ilość potasu, wapnia, fosforu, magnezu oraz żelaza.

PAPRYKA

Pomaga obniżyć ciśnienie krwi, chroni organizm przed chorobami układu krążenia. Usuwa wolne rodniki. Bogata w potas, wapń, witaminę C oraz keta-karoten.

PIETRUSZKA

Wspomaga dolegliwości układu pokarmowego, wspomaga apetyt, pomocna przy anemii. Korzeń pietruszki działa odkażająco. Listki pietruszki zawierają dużą ilość witaminy C – wspomaga leczenie niedokrwistości z niedoboru żelaza, dobrze wpływa na wzrok, źródło magnezu, wspomaga odporność organizmu.

POMARAŃCZA

Jest wspaniałym antyoksydantem, który unieszkodliwia agresywne cząstki tlenu powstałe m.in z podowu stresu, małej ilości snu, papierosów i alkoholu. Znakomite źródło witaminy C, beta-karotenu oraz witamin z grupy B.

RABARBAR

Działanie przeciwzapalne, wspomaga układ trawienny, chroni układ krążenia, poprawia apetyt. Źródło witaminy C, E i A oraz fitoestrogenów.

RZODKIEWKA

Naturalny antybiotyk. Przyspiesza metabolizm, wspomaga pracę układu pokarmowego (w tym wątroby), zapobiega anemii, działa antybakteryjnie. Główne źródło potasu, zawiera również żelazo, fosfor, cynk. Witaminy A, C oraz z grupy B.

RUKOLA

Wzmacnia organizm, regeneruje komórki organizmu, działanie antywirusowe. Zawiera przede wszystkim witaminę K, A, C oraz foliany. Zawiera większą ilość żelaza niż liście sałaty lodowej.

SAŁATA

Poprawia trawienie, ma działanie moczopędne, obniża poziom cukru we krwi, zalecana jest przy wrzodach żołóądka i dwunastnicy. Obniża ciśnienie oraz poziom cholesterolu. Pomocna przy anemii, zapobiega zaparciom. Jest źródłem witaminy A, C, E i K oraz z grupy B.

SZPINAK

Obniża poziom cholesterolu, ułatwia trawienie, właściwości antynowotworowe, obniża ciśnienie. Polecany w leczeniu anemii. Bogaty w żelazo.

SZCZYPIOREK

Właściwości przeciwbakteryjne oraz przeciwgrybiczne, wspomaga pracę oczu.

TRUSKAWKI

Odkwaszają organizm, łągodzą stany zapalne, zmniejszają ryzyko chorób serca, wspomagają układ odpornościowy, obniżają ciśnienie krwi, przyspieszają przemianę materii. Duże źródło witaminy C (większe niż cytrusy).

WINOGRON

Zapobiega próchnicy zębów, ma działanie moczopędne, obniża poziom cholesterolu, reguluje ciśnienie krwi. Łagodzi zatrucia pokarmowe, wspomaga odporność organizmu. Bogate w witaminy C i A oraz z grupy B. Zawierają również potas, fosfor oraz wapń, magnez, cynk, miedź, żelazo. 

ŻURAWINA

Przede wszystkim wspomaga infekcję dróg moczowych. Działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze. Bogate źródło witaminy A, C oraz z grupy B.

Według najnowszej piramidy żywieniowej warzywa i owoce są podstawą w odżywianiu, w praktyce powinny stanowić połowę tego co jemy. Dlatego nie zapominajcie o dostarczeniu odpowiedniej ilości warzyw i owoców – jest to niesamowite bogactwo, którym obdarowała nas natura, obfita w ogromne ilości witamin i składników odżywczych. Warzywa i owoce to same korzyści zdrowotne!

Świadomość ekologiczna

Pierwszą rzeczą, od której należy zacząć, jest zwiększenie świadomości ekologicznej. A ta wiąże się nierozerwalnie z procesem produkcji i przetwarzania. Każdy produkt, który trafia do domu, przez takie procesy musiał przejść. A te wpłynęły na środowisko w taki, a nie inny sposób. Uświadamiając to sobie, łatwiej jest ograniczyć się z zakupami do tych produktów, które rzeczywiście są potrzebne i będą zjedzone.

Świadome zakupy

Warto chodzić zawsze z listą, na której powinny znaleźć się składniki potrzebne do zaplanowanych posiłków. To właśnie one są kolejnym sposobem na to, jak nie marnować jedzenia. Zaplanowane wcześniej menu pozwala zawsze wykorzystać produkty optymalnie.

Co w sytuacji, jeśli po obiedzie, czy kolacji coś zostało?

Wtedy warto albo to zamrozić, albo zastanowić się, jak wykorzystać resztki. Jeśli mają one charakter mięsny, doskonale sprawdzą się na kanapkach, domowej pizzy z patelni, czy jako farsz do pierogów. Gotowane czy surowe warzywa mogą natomiast być wykorzystane do sałatki, czy po zmiksowaniu jako baza do sosu. A co z chlebem? Ten zawsze można zostawić na tosty lub wysuszyć go, a następnie zrobić z niego bułkę tartą.
Ogólnie rzecz biorąc, jest wiele sposobów na to, aby nie marnować jedzenia. Na nic one jednak się zdadzą, jeśli człowiek nie uświadomi sobie, jak ważne jest, aby nauczyć się je oszczędzać. Tylko wtedy dobre nawyki wchodzą w krew i zmiany zaczynają być widoczne gołym okiem.